[31] http://biznesmenia.blogspot.com/

Przetoczyła się po mnie już około setka świątecznych awantur, więc nastrój rodzinny jest oczywiście utrzymany. A jak tam święta u was? Bo ja jestem w nastroju do nienawidzenia wszystkich.

Adres: http://biznesmenia.blogspot.com/

Autor: Twórczy Mason

Oceniająca: Audace

Pierwsze wrażenie

Biznesmenia. Odbieram adres jako słowotwór – nie spotkałam się wcześniej z takim wyrazem i wątpię, czy on w ogóle istnieje. Napis na belce zapewnia mnie, że nie będę miała tym razem styczności z ,,kolejnym profesjonalnym blogiem’’.

I dobrze. Człowiekowi się w głowie miesza od górnolotnych sformułowań i myśli.

9/10

Szablon

Bardzo podoba mi się szata graficzna. Ten mały diabelski yeti (pozwolę sobie tak go nazwać) z tabletem i – zapewne – kubkiem gorącej kawy przypadł mi do gustu.

Poza tym, fajna jest ta kartka zmiętego papieru zastosowana jako tło tekstu głównego. Na stronie panuje porządek i wszystko jest przejrzyste.

10/10

Treść

Opowiadanie jest groteską. Zdaje się, że gdzieś napisałam, że lubię takie rzeczy. Fakt, dobre parodie pozwalają oderwać się od ponurej rzeczywistości i spojrzeć na wspaniałych, kryształowych bohaterów i ich szlachetne zamiary z przymrużeniem oka.

W rozdziale pierwszym Syn Drom-Amsterdamski powraca do firmy z delegacji obejmujących cały świat. Poznaje nowe reguły dotyczące pieprzonego biznesu i zaznajamia się z strefami czasowymi. Później poszerza grono swoich znajomych, z pewnością utwierdzając przy tym swoją pozycję towarzyską.

Wybucha awantura o kawę.

Widać, że masz wyrobiony styl pisania - zdania są gładkie, jakby tworzenie ich przychodziło Ci równie naturalnie jak oddychanie. To bardzo ważne - większość pisarzy (nie tylko w blogsferze, ale ogólnie) prędzej czy później zmierza się z sytuacją, w której wymuszają coś z siebie, żeby połączyć tekst lub opisują wydarzenie, którego nie potrafią sobie wyobrazić. U Ciebie nie zauważyłam niczego takiego. Do tego pomocne w pisaniu groteski jest to, że wszystkie niedociągnięcia czy głupoty możemy zwalić na ,,efekt ogólny’’.

Piszesz naprawdę dobre teksty, podobają mi się. Szybko się je czyta, szczerzyłam się kilka razy do monitora jak idiotka. Fabuła toczy się gładko, choć może chwilami (czy raczej ciągle) bez sensu, jak to w parodii bywa. Mimo to fajnie jest trafić na coś takiego po ciężkim dniu.

Mało napisałam, może dlatego, że nie ma niczego do poprawy. Osobiście chciałabym nie tylko strzelać pedosmajle podczas lektury o wybrykach Syna i Franciszki, ale roześmiać się na głos.

Tyle od mojej skromnej osoby w tej sprawie.

17/20

Poprawność językowa

Fragment 2

blond włosa – blondwłosa, przynajmniej ja zawsze spotykam się z taką pisownią.

Fragment 5

Franciszka weszła do gabinetu z lekkim uśmiechem, ale gdy tylko dostrzegła swoją pracownicą, zatrzymała się i przywołała na twarz wyraz ogromnego zdziwienia - chyba chodzi o swoją pracownicę, bo to ją dostrzegła, prawda?

Polska, to stan umysłu - zbędny przecinek

Poza tym nie zauważyłam żadnych niedociągnięć.

9/10

Bohaterowie

Postacie są przejaskrawione i absurdalne - ale przecież takie miały być.

Bardzo zgrabnie je za to opisujesz.

5/5

Pomysł

Nie wiem, czy na tak wczesnym etapie opowiadania można mówić o pomyśle - owszem, jest groteskowa rzeczywistość korporacji, są i durnowate problemy jej pracowników. Dużo zależy od tego, jak to rozwiniesz.

4/5

Ramki

Jest osobne miejsce na spam, mamy słówko o autorze. Bardzo podoba mi się uniwersalna zatytułowana ,,Pieprzony biznes’’, to świetna reklama, napisana lekkim stylem, który świadczy o Twoim… hm… doświadczeniu pisarskim i talencie. Na minus jest jednak to, że trudno dostać się do postów – musiałam się przekopywać przez ,,starsze posty’’, aż w końcu znalazłam odpowiedni rozdział.

3/4

Punkty dodatkowe

+ za wzmiankę o Bridget Jones, która nie potrafiła zlokalizować Niemiec, mam do niej sentyment.

1/3

58/67

bardzo dobry